Συνέντευξη Κ. Αρζένη: Αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς η πορεία μας με το Περιστέρι

Στο χώρο της προπονητικής δεν μετράει και πολλά χρόνια, παρ’ όλα αυτά έχει καταφέρει να κερδίσει το σεβασμό και την εκτίμηση των περισσότερων, έχοντας επιδείξει σημαντικό έργο όπου και εαν πήγε. Ο Κώστας Αρζένης από τη στιγμή που κρέμασε τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια και άρχισε να δουλεύει για λογαριασμό των τμημάτων υποδομής του Ολυμπιακόυ έδειξε το ταλέντο του, αφού κατάφερε να αναδείξει παίκτες όπως ο Ποτουρίδης, ο Φετφατζίδης, οι οποίοι έχουν σταδιοδρομήσει στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Ο ίδιος τα τελευταία χρόνια έχει δουλέψει σε αρκετές ομάδες της ΕΠΣ Αθηνών οι οποίες όλες, είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο με τελευταία εκείνη του ΑΟ Περιστερίου. Το σωστό και οργανωμένο ποδόσφαιρο και το γεγονός ότι αναδεικνύει αρκετούς ταλαντούχους ποδοσφαιριστές αποτελούν σήμα κατατεθέν για τη δουλειά του Κώστα Αρζένη και αυτό το αναφέρουν όσοι έχουν συνεργαστεί μαζί του. Ο ίδιος φέτος κατάφερε να δημιουργήσει ένα εξαιρετικό σύνολο στον ΑΟ Περιστερίου το οποίο τερμάτισε στην 2η θέση του 2ου ομίλου παίζοντας καλό ποδόσφαιρο. Ο έμπειρος προπονητής που έχει κατακτήσει δυο πρωταθλήματος με τα χρώματα των Α.Ο Χαϊδαρίου και του Ίκαρου Καλλιθέας παραχώρησε συνέντευξη όπου μίλησε για αρκετά ενδιαφέροντα ζητήματα γύρω από το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο.

-Κόουτς ξεκίνησες την προπονητική στον Ολυμπιακό. Με τι παίκτες συνεργάστηκες; 

Καταρχάς, ήμουν η αιτία που ήρθε ο Φετφατζίδης στον Ολυμπιακό. Εγώ την περίοδο που ήμουν προπονητής στον Ολυμπιακό, έπαιζα ποδόσφαιρο στα Σούρμενα και το παιδί αυτό άνηκε στις ακαδημίες των Σουρμένων. Κλείσαμε ένα φιλικό Σούρμενα-Ολυμπιακός, το είδαν οι ιθύνοντες του συγκεκριμένου συλλόγου και έπαθαν πλάκα και από εκεί και πέρα ξεκίνησε μια διαδικασία να έρθει στον Ολυμπιακό. Το κλειδί της υπόθεσης ήταν ότι δεν είχε δελτίο. Και άλλα παιδιά έχουν περάσει από τα χέρια μου: Ο Ποτουρίδης, ο Βαλεριάνος και αρκετά άλλα παιδιά.

Θα πρέπει όμως να καταλάβουμε όλοι ότι δεν είναι απαραίτητο όλοι αυτοί οι ποδοσφαιριστές να παίξουν οπωσδήποτε στον Ολυμπιακό. Από μια φουρνιά πόσοι να παίξουν; Ένας; δυο το πολύ. Μέσα σε αυτούς τους παίκτες ήταν ο Κονέ, ο Κατσικογιάννης. Ο Κονέ για παράδειγμα ενώ είχαμε εισηγηθεί να υπογράψει επαγγελματικό συμβόλαιο, κάτι τέτοιο δεν έγινε, και πήγε στη Γαλλία αφού τον είχε δει η ομάδα που πήγε σε Τουρνουά που είχε παίξει.

–Σε ποια ομάδα πέρασες τις πιο όμορφες στιγμές; 

Σίγουρα στο Χαϊδάρι. Πήραμε πρωτάθλημα με έμψυχο δυναμικό που το 85% προερχόταν από τις ακαδημίες και με παιδιά που τα είχα εγώ από το Παμπαιδικό, το Παιδικό και το Εφηβικό και νομίζω ήταν πολύ δύσκολο και απίθανο για τα δεδομένα της Ελλάδας. Δηλαδή να πάρεις ένα πρωτάθλημα με 9 στους 11 παίκτες από τις ακαδημίες.

–Έχετε επαφή με αυτά τα παιδιά;

Σχεδόν με όλους. Όχι σε καθημερινή βάση αλλά είμαστε σε καλή επαφή αλλά και με την ομάδα του Χαϊδαρίου. Καμια φορά ξέρετε όταν αποχωρείς από μια ομάδα σε εκτιμούν καλύτερα.

Η εξέλιξη των ποδοσφαιριστών αυτών είναι αυτή που περίμενες;

Η εξέλιξη τους νομίζω ότι μπορούσαν να σταδιοδρομήσουν καλύτερα. Δεν ξέρω για ποιους λόγους. Φταίνε τα παιδιά, φταίει το σωματείο είναι παιδιά που μπορούσαν να παίξουν σε ανώτερες κατηγορίες.

Αποτελεί πρότυπο το Χαϊδάρι όσον αφορά τη λειτουργία των τμημάτων υποδομής;

Δεν είναι εγωιστικό αυτό που θα πω, είναι εντελώς πραγματικό. Την εποχή που ήμασταν εμείς στο Χαϊδαρί, δηλαδή το τεχνικό τιμ με τεχνικό διευθυντή τον Γιώργο Μακρή που είναι τώρα στο Ηράκλειο και στις Ακαδημίες του Λάκη, είχαμε κάνει αρκετά καλή δουλειά που είχε διάρκεια 6-7 ετών. Συν τον πρόεδρο φυσικά, τον Γιώργο Λάμπρου που πίστεψε σε αυτό το project. Το Χαϊδάρι ανταγωνιζόταν τον Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ, τη Λιβερπουλ, την Λυόν, τον Άγιαξ γιατί έπαιξε σε πολλά διεθνή τουρνουά. Κάθε χρονια τα παιδιά πήγαιναν σε ένα διεθνή τουρνουά. Για τα ελληνικά δεδομένα, κάναμε μια πολύ επαγγελματική δουλειά και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα τα περισσότερα απ’ αυτά τα παιδιά να προωθηθούν στην α’ ομάδα και μετά από λίγο καιρό να κατακτήσουν το πρωτάθλημα.

-Ποιο παιχνίδι θα σου μεινει αξέχαστο από το πέρασμα σου από το Χαϊδάρι;

Σίγουρα η προτελευταία αγωνιστική που κερδίσαμε την Αγία Ελεούσα και κατακτήσαμε και μαθηματικά το πρωτάθλημα αλλά και στην αρχή η νίκη επί της ΑΕΚ στα Σπάτα. Αν και ήταν φιλικό δεν παύει να είναι μια νίκη απέναντι σε μια πολύ καλή ομάδα.

-Στα μπαράζ τι έφταιξε και ο ΑΟΧ δεν τα κατάφερε;

Στα μπαράζ απ’ όσο γνωρίζετε δεν ήμουν εγώ στον πάγκο και δεν ξέρω για ποιους λόγους. Μάλλον ορισμένοι ξέρουμε τους λόγους αλλά δεν χρειάζεται να μείνουμε σε αυτό το γεγονός. Πάντως, όλοι γνωρίζουν ότι εκείνη τη χρονιά το Χαίδάρι είχε την καλύτερη ομάδα και από τον Εθνικό που κέρδισε την άνοδο. Απλώς κάποιοι άνθρωποι στο σύλλογο δεν πίστεψαν όσο θα έπρεπε στην ομάδα και δεν πίστεψαν ότι μπορούσαμε να ανέβουμε στην Γ’ Εθνική. Εάν τότε το Χαϊδάρι είχε ανέβει στην Γ’ Εθνική, θα παρέμενε σε αυτή την κατηγορία και θα μπορούσε να είχε κάνει και άλματα παραπάνω γιατί είχε το εξής πλεονέκτημα: Είχε παιδιά δικά του και με πολύ λίγες προσθήκες θα μπορούσε να είχε μείνει στις κατηγορίες αυτές.

-Τι εικόνα σας άφησε το φετινό Χαϊδάρι;

Το φετινό Χαϊδαρί μέχρι το Γενάρη για εμένα ήταν η καλύτερη ομάδα στον όμιλο μας και πραγματικά πίστευα ότι εάν εκείνη την περίοδο έκανε δυο με τρεις καλές μεταγραφές, μπορούσε να διεκδικήσει ακόμη και την άνοδο εναντίον του Άγιου Ιερόθεου. Διότι ήταν μια ομάδα χρόνων δουλεμένη καλά και είχε τις βάσεις αλλά το Χαϊδάρι το Γενάρη αντί να πάρει παίκτες, αποδυναμώθηκε γιατί έφυγαν αρκετοί που έπαιζαν καταλυτικό ρόλο, και οπότε δεν μπορούσε να κάνει κάτι καλύτερο.

Το φετινό πρωτάθλημα πως σας φάνηκε;

Δίκαια ο Άγιος Ιερόθεος τερμάτισε πρώτος στον όμιλο μας και νομίζω ότι δίκαια ανέβηκε στην Γ’ Εθνική. Από την πλευρά μου θέλω να δώσω συγχαρητήρια στην διοίκηση της ομάδας, στο τεχνικό τιμ και στους ποδοσφαιριστές. Είχαν από την αρχή βάλει τις βάσεις παίρνοντας πολλούς και καλούς ποδοσφαιριστές. Είχαν ένα ρόστερ γεμάτο από σχεδόν 20 ισάξιους ποδοσφαιριστές, αν και νομίζω ότι μπορούσαν να παίξουν καλύτερο ποδόσφαιρο. Αλλά αυτά είναι θέματα που γνωρίζουν καλύτερα οι άνθρωποι της συγκεκριμένης ομάδας.

-Συμφωνείται με αυτό που υποστήριξαν όλοι σχετικά με τη δυσκολία που είχε ο 1ος όμιλος έναντι του 2ου;

Όντως όταν έγινε η κλήρωση άπαντες είπαν ότι ο 1ος όμιλος ήταν πιο δύσκολος αφού συμμετείχαν βαριά ονόματα που είχαν βάλει υψηλά τον πήχη. Αλλά μέσα στον αγωνιστικό χώρο φάνηκε ότι δεν υπάρχουν ούτε εύκολοι ούτε δύσκολοι όμιλοι. Υπάρχει ένας μαραθώνιος 30 αγωνιστικών που πρέπει να είσαι πάντα συγκεντρωμένος, να έχεις θέσει από την αρχή τους στόχους και τι θες να πετύχεις, και αν αναλογιστεί κανείς ότι η ομάδα που ανέβηκε στην Γ’ Εθνική από την Αθήνα ήταν από το δικό μας όμιλο, αυτό είναι λίγο δυσανάλογο σε αυτό που έλεγαν στην αρχή ότι ο άλλος όμιλος ήταν πιο δυνατός. Σίγουρα υπήρχαν πολλές καλές ομάδες, αλλά μέσα στον αγωνιστικό χώρο φαίνεται εάν είναι εύκολο ή δύσκολο.

Τι κρατάς από το Περιστέρι φέτος;

Ήταν τιμή που δούλεψα σε μια τέτοια ομάδα η οποία με μια λέξη θα τη χαρακτήριζα οικογένεια. Στην αρχή ηταν δύσκολα γιατί αποχώρησαν από το σύλλογο αρκετοί βασικοί παίκτες. Δεν ήταν εύκολα στην αρχή και με πολύ κόπο καταφέραμε να μαζέψουμε και να απαρτίσουμε το σύνολο της ομάδας. Πάνω από όλα είναι δύσκολο να βρεις τόσο πολλούς ποδοσφαιριστές για να επανδρώσουν ένα ποδοσφαιρικό σύνολο. Αλλά είτε θέλετε με πολύ δουλειά, γιατί και οι μεταγραφές όπως ξέρετε καμία φορά είναι θέμα τύχης αλλά και ευστοχίας. Είτε λοιπόν θέλετε από ευστοχία είτε από θέμα τύχης καταφέραμε και δημιουργήσαμε ένα πολύ καλό σύνολο το οποίο πραγματικά ήταν οικογένεια. Αυτό το λέω με πλήρη ειλικρίνεια και αυτό το λέει όποιος έχει περάσει από την ομάδα .Καταφέραμε να δέσουμε το νεανικό σύνολο που είχαμε στην αρχή με δυο τρία έμπειρα παιδιά και με την δουλειά, την όρεξη και τη διάθεση ήρθαν αυτά τα αποτελέσματα. Σίγουρα δεν μένουμε εκεί γιατί εχθρός του καλού είναι το καλύτερο και νομίζω ότι αυτή η ομάδα με τρεις τέσσερις προσθήκες καλών παικτών και πρώτης κλάσης νομίζω ότι μπορεί να πετυχει καλύτερα πράγματα του χρόνου. Αρκεί βέβαια να έχει και η διοίκηση αυτή τη φιλοσοφία. Αφού όλα πηγάζουν από τη φιλοσοφία και τα θέλω της εκάστοτε διοίκησης.

Εχετε μιλήσει με τους ανθρώπους της ομάδας για τη νέα σεζόν

Έχουμε κάνει μια συζήτηση. Υπάρχει ταύτιση απόψεων σχεδόν σε όλα τα θέματα. Υπάρχει πολύ καλή διάθεση και από τις δυο πλευρές. Έχουμε κάνει μια πρώτη συζήτηση και θα γίνει στις αρχές τις επόμενης εβδομάδας ένα συμβούλιο όπου θα καλεσθώ κι εγώ για να παρθούν οι τελικές αποφάσεις. Το πιο πιθανό είναι να συνεχίσω στην ομάδα αρκεί βέβαια να πραγματοποιηθούν και να υλοποιηθούν κάποια πράγματα που πρέπει να τεθούν εξ αρχής.

Έχετε προτάσεις;

Προτάσεις έχω είναι αρκετές και τους ευχαριστώ όλους εκείνους τους ανθρώπους που με καλούν και βρίσκονται σε συζήτηση με εμένα. Είναι καλό αυτό και δείχνει ότι υπάρχει σεβασμός και αναγνώριση της δουλειάς μου.

Δίκαια κατέκτησε τον τίτλο ο Άγιος Ιερόθεος; 

Καταρχήν νιώθουμε μια ικανοποίηση σαν ΑΟ Περιστερίου που ανέβηκε από τον Όμιλος μας ο Άγιος Ιερόθεος. Μια ομάδα που μόνο εμάς δεν κέρδισε καμία φορά φέτος. Πάντως ήταν από την αρχή ανταγωνιστική και έδειξαν ότι θα ξεφύγει. Από εκεί και πέρα υπήρχαν κάποιες ομάδες οι οποίες εύκολα ή δύσκολα πλαισιώθηκαν στις πρώτες έξι με επτά πρώτες θέσειw και έγινε μάχη για τα σωματεία που θα πάλευαν για την παραμονή. Σχετικά ήταν ένα καλό πρωτάθλημα, αν και κάθε χρόνο θεωρώ ότι χάνει από θέμα ποιότητας. Μπορεί να είναι ανταγωνιστικό αλλά σε ποιότητα δεν είσαι τόσο καλό όπως τα προηγούμενα χρόνια και αυτό το γεγονός με λυπεί. Πρέπει να κάνουμε κάτι για να φτιάξουμε την ποιότητα του ποδοσφαίρου γιατί το αίμα του ελληνικού αθλητισμού είναι το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο.

Παίζει ρόλο η οικονομική κρίση για την χαμηλά ποιότητα;

Επειδή υπάρχει οικονομική κρίση αυτό έπρεπε να το εκμεταλλευτούν πολλές ομάδες και να δώσουν πολύ μεγαλύτερη βάση στις ακαδημίες της. Δεν πρέπει να υπάρχουν νόμοι για να παίζουν δυο με τρεις μικροί. Πρέπει όλα τα σωματεία να έχουν τη βούληση να φτιάξουν τις ακαδημίες τους, να παίζουν νεαρά παιδιά όχι μόνο επειδή υπάρχουν νόμοι αλλά για να μπορέσουν να επανδρώσουν επαγγελματικές ομάδες. Στο σύλλογο που βρίσκομαι συμβαίνει αυτό και αυτό φαίνεται από τις μεταγραφές των Ηλιάδη και Μπέλλη.

Η παρουσία στο Θρίαμβο, πως ήταν;

Καταρχάς θα ήθελα να ευχαριστήσω τους ανθρώπους του Θριάμβου με τους οποίους παραμένω ακόμη φίλος. Για εμένα ήταν ιδιαίτερη χαρά και τιμή που δούλεψα έστω αυτούς τους τέσσερις μήνες στο σύλλογο. Βλέπω ότι η ομάδα αυτή χρόνο με το χρόνο ανεβαίνει σκαλοπάτια. Διοικείται από έναν πολύ μεγάλο παράγοντα που κάθε χρόνο ματώνει και βάζει πολλά χρήματα και εύχομαι αυτή η ομάδα να ανέβει σε μεγαλύτερες κατηγορίες γιατί πραγματικά το αξίζει.

Γιατί αποχώρησες;

Ο λόγος που αποχώρησα ήταν μόνο επειδή πήγα σε ομάδα που είχε στόχο τον πρωταθλητισμο. Κι εμένα επειδή έτσι είναι ο χαρακτήρας μου, να πηγαίνω σε συλλόγους που βάζουν ψηλά τον πήχη. γι αυτό αποχώρησα. Νομίζω έφυγα σαν φίλος και το έχουν καταλάβει και οι άνθρωποι της ομάδας.

Στη συνέχεια πήγατε στον Ίκαρο. Ποιες ήταν οι διαφορές και οι ομοιότητες του Πειραιϊκού ποδοσφαίρου με το Αθηναϊκό; 

Καταρχήν αυτό που έκανε ο Ίκαρος το έκανε για πρώτη φορά στην ιστορία και νομίζω ότι δεν πρόκειται να το ξανακάνει τα επόμενα τουλάχιστον χρόνια. Ήταν γι αυτούς μια μεγάλη χρονιά. Κατέκτησαν το πρωτάθλημα στον Πειραιά για πρώτη φορά και γι όλους εμάς που απαρτίζαμε την ομάδα ήταν σημαντικό και έχουμε γραφτεί με χρυσά γράμματα στην ιστορία του συλλόγου. Όσον αφορά τα μπαράζ ήταν απ’ όλους κοινά αποδεκτό μέχρι τις τέσσερις πρώτες αγωνιστικές ότι η ομάδα μας έπαιζε το καλύτερο ποδόσφαιρο. Σαφώς και το Ηράκλειο ήταν ανώτερο στις λεπτομέρειες. Και επειδή προερχόταν από ένα ανταγωνιστικό πρωτάθλημα και νομίζω ότι ανέβηκε δικαιότατα. Ήταν καλύτερο στις λεπτομέρειες. Όσον αφορά τις διαφορές της Αθήνας με του Πειραιά καταρχήν μου άρεσε που πήγα και προπόνησα μια άλλη ομάδα. Αποκόμισα αρκετά σημαντικά ζητήματα. Όμως αυτό που θέλω να πω ότι η Ένωση του Πειραιά είναι πολύ τυχερή που στην διοίκηση της υπάρχει ένας άνθρωπος που λέγεται: Κώστα Χολέβας. Νομίζω ότι εάν υπάρξουν πρόσωπα με ανάλογη φιλοσοφία και τον πλαισιώσουν το Πειραϊκό ποδόσφαιρο θα ανέβει ακόμη παραπάνω.

Υπάρχουν και πράγματα που μου έκαναν αρνητική εντύπωση. Κάποιοι παράγοντες και προπονητές δεν είναι στο επίπεδο που πρέπει να είναι το ποδόσφαιρο μας και κάνουν μόνο κακό στις ομάδες. Τα γήπεδα δεν είναι καλά επίσης. Νομίζω ότι οι παράγοντες του αθηναϊκού ποδοσφαίρου διοικούν καλύτερα τις ομάδες. Υπάρχει καλύτερη οργάνωση και γι αυτό είναι καλύτερο και πιο ανταγωνιστικό το πρωτάθλημα της Αθήνας. Βέβαια τα τελευταία χρόνια και ο Πειραιάς έχει κάνει βήματα προόδου. Ελάχιστες βέβαια είναι οι ομάδες αυτές. Όμως θα πρέπει οι σύλλογοι να ξεφύγουν από τη μετριότητα και θα το πω λαϊκά θα πρέπει να ξεφύγουν από τη…γετοτνιά.

Τι γεύση σας άφησαν τα φετινά μπαράζ; 

Αυτοί που βγήκαν πρώτοι νομίζω ότι κέρδισαν δίκαια την άνοδο. Μια μικρή μόνο έτσι παρένθεση σε αυτό θέλω να κάνω. Νομίζω ότι η καλύτερη ομάδα ήταν για εμένα ο Αετός. Με την έννοια ότι έπαιξε καλό ποδόσφαιρο, με μικρό μπάτζετ έχοντας ένα οργανωμένο σύνολο. Αλλά δεν παύει οι ομάδες που κέρδισαν να προβιβάστηκαν δίκαια. Υπήρχε το πλεονέκτημα φέτος ότι έβγαιναν δυο ομάδες. Η Προοδευτική είχε πολύ δυνατό ρόστερ με παίκτες έμπειρους που έκαναν τη διαφορά και γι αυτό νομίζω ότι κέρδισε και την άνοδο. Όπως και ο Άγιος Ιερόθεος και αυτός είχε ένα πλούσιο ρόστερ. Το συμπέρασμα που εξάγουμε είναι ότι κατά μεγαλύτερο ποσοστό είναι ότι οι παίκτες κάνουν τον προπονητή και μετά ο προπονητής την ομάδα.

Στον επίλογο του ο έμπειρος κόουτς ευχαρίστησε τα πρόσωπα με τα οποία συνεργάστηκε λέγοντας:

Ευχαριστώ το Δ.Σ. του Περιστερίου για την άψογη συνεργασία, τους συνεργάτες μου και συγκεκριμένα τους Αργύρη Πούλο, Κώστα Αρνόπουλου, Βασίλη Καποτά, Γιαννη Τσιρώνη, και το γενικό αρχηγό τον Δ. Τσιλεπή για τη σχέση που αναπτύξαμε. Είμαι χαρούμενος που εργάστηκε στο σύλλογο και εύχομαι όλα να πάνε όλα καλά και να συνεχίσουμε τη συνεργασία μας. Βέβαια η διοίκηση έχει τον πρώτο λόγο.